Η βιοποικιλότητα και η περιπλοκότητα των θαλάσσιων καιχερσαίων τοπίων είναι το θεμέλιο της οικονομικής, κοινωνικήςκαι οικολογικής σταθερότητας.
(UNEP – Preventing The Next Pandemic, 2020)
Ο κόσμος πιστεύει πώς η βιομηχανοποιημένη γεωργία καικτηνοτροφία μπορεί να έχουν περιβαλλοντικές συνέπειες και ναπροωθούν τη βία στα ζώα αλλά είναι ο πιο οικονομικός τρόποςσίτισης.
Η πραγματικότητα απέχει πολύ από αυτό. Οι , η εναέρια μόλυνσηκαι απώλεια άγριας πανίδας μπορεί να μεταφράζονται και σεκόστος 3 τρις δολαρίων το χρόνο.
Η βιομηχανία δεν παρέχει διαφάνεια όσον αφορά εξωτερικά κόστηόπως αυτά που χρειάζονται για τον καθαρισμό του νερού και τηνθεραπεία ασθενειών που προκύπτουν από τις μεθόδους της. Οικοινότητες και οι φορολογούμενοι πιθανώς πληρώνουν τα κόστηαυτά χωρίς να το γνωρίζουνε.
Καθώς ο ανθρώπινος πληθυσμός αυξάνεται, αυξάνεται και η πίεσηεύρεσης λύσης για τη σίτιση των δέκα δις στομάτων πουαναμένεται να πρέπει να τραφούν μέχρι το 2050. Μια αναφορά από30 επιστήμονες στο Βρετανικό ιατρικό journal The Lancetπροτείνει σε κυβερνητικό επίπεδο σαν σοβαρή λύση τη στροφή σεμια κατά βάση φυτική διατροφή
Τα οικονομικά οφέλη μιας στροφής σε φυτική διατροφή μπορούννα φτάσουν και τα 1 δις δολάρια το χρόνο που δαπανώνται στοσύστημα υγείας και χάνονται τις ημέρες ανάρρωσης και την μηπληρωτέα μέριμνα. Η οικονομική αξία που θέτει η κοινωνία στημείωση ρίσκου θανάτου μπορεί να είναι και έως 9-13% τουπαγκόσμιου GTP που αντιστοιχούν σε 20-30 τρισεκατομμύριαδολάρια. Τέλος τα οικονομικά οφέλη από τις μειωμένες εκπομπέςρύπων αερίων θερμοκηπίου που θα προκαλέσει μια στροφή στοβιγκανισμό μπορεί να φτάσουν τα 570 δισεκατομμύρια δολάρια.
Μελέτες δείχνουν πως σε σενάρια στα οποία ο κόσμος υιοθετεί μία vegetarian διατροφή, μπορούν να αποφευχθούν έως και 7.3 εκατομμύρια θάνατοι έως το 2050, ενώ με vegan διατροφή ο αριθμός αυτός ανεβαίνει στα 8.1 εκατομμύρια. Περίπου μισοί από τους θανάτους που θα αποφευχθούν οφείλονται στη μείωση βρώσης κόκκινου κρέατος ενώ οι άλλοι μισοί στον συνδυασμό αυξημένων φρούτων και λαχανικών στη διατροφή που έχουν λιγότερες θερμίδες και μειώνουν το ποσοστό των ανθρώπων με παχυσαρκία (Sprinhgmann et al 2016).