ΑΛΛΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΝΑ ΜΗ ΤΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ
Δυστυχώς, όσο μεγαλώνουμε μοιάζει να χάνουμε αυτή την ταύτιση και ευαισθησία. Λειτουργούμε με τον νόμο του ισχυρού, ονομάζοντας τον εαυτό μας ανώτερο, και βρίσκοντας δικαιολογίες για την συνέχιση της εκμετάλλευσης των υπόλοιπων ζώων. Λόγω της νοοτροπίας αυτής, τα περισσότερα άγρια ζώα έχουν κυνηγηθεί σε σημείο εξαφάνισης και όσα απέμειναν έχουν υποστεί τις τρομακτικές συνέπειες της ανθρωπόκαινου εποχής. Παρόλο που έχουμε επηρεάσει τις ζωές όλων των έμβιων όντων, κανενός η ύπαρξη δεν έχει επηρεαστεί όσο αυτή των παραγωγικών ζώων, τα οποία εκτρέφονται και διατηρούνται σε τρομακτικές συνθήκες με μοναδικό σκοπό να φαγωθούν.
Όμως όσο και αν κάνουμε τα στραβά μάτια, όσο και αν προσπαθούμε να αποδείξουμε ότι γεννηθήκαμε με μια έμφυτη ανωτερότητα σε σύγκριση με τα υπόλοιπα ζώα, η πραγματικότητα παραμένει και το συστηματικό και υπολογισμένο έγκλημά μας απέναντι σε τρισεκατομμύρια ζώα κάθε χρόνο συνεχίζεται.
Ήρθε η ώρα να ρίξουμε μια ματιά στη ζωή των θυμάτων…
Ψάρια
Περίπου 100,000,000 τόνοι αλιεύονται κάθε χρόνο
Πηγή/2018 https://ourworldindata.org/grapher/animals-slaughtered-for-meat
Τα ψάρια ιχθυοκαλλιέργειας δεν αποτελούν εξαίρεση ως προς τις συνθήκες στις οποίες ζουν και μεγαλώνουν.
Στοιβαγμένα σε κλωβούς τα περιττώματά τους πέφτουν σαν ιζήματα στον πάτο της θάλασσας σε επαρκείς ποσότητες ώστε να σκοτώνουν τη θαλάσσια ζωή στην κοντινή περιοχή. Για την αντιμετώπιση τοξινών, δέχονται μεγάλες ποσότητες αντιβιοτικών, που πέρα από τα ίδια τα ψάρια, επιβαρύνουν και το θαλάσσιο οικοσύστημα.
Τα ίδια τα ψάρια δέχονται συνεχώς τροφή με αποτέλεσμα να μεγαλώνουν γρήγορα και να μην μπορούν να κινηθούν μέσα στους κλωβούς καθώς ο χώρος είναι περιορισμένος. Επιπλέον προκαλούνται έντονοι τραυματισμοί.
Όταν τα ψάρια αλιεύονται από τους κλωβούς, μαζεύονται σε δίχτυα. Αυτό έχει ως συνέπεια πολλά να υποφέρουν υπομένοντας βασανιστική ασφυξία. Όσα δεν πεθάνουν από ασφυξία τοποθετούνται σε δεξαμενές με πάγο, προκειμένου να προκληθεί ανακοπή.
Τα νεκρά πια ψάρια που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις για να γίνουν τροφή μας, αλέθονται και τροφοδοτούνται ως ζωοτροφή, στην κτηνοτροφία.
Ο πληθυσμός των ψαριών μειώνεται και η έλλειψη βιοποικιλότητας που προκαλείται από την υπεραλίευση, καθώς και η μόλυνση που προκαλείται από τις υδατοκαλλιέργειες, θα μπορούσαν να έχουν καταστροφικά αποτελέσματα για την ανθρώπινη ζωή. Οι ειδικοί προβλέπουν ωκεανούς χωρίς ψάρια μέχρι το έτος 2048. Αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό μιας και ο ωκεανός παίζει μεγάλο ρόλο στη ρύθμιση της θερμοκρασίας και δημιουργεί το πενήντα τοις εκατό του οξυγόνου μας στη Γη.
πηγή: ( animal equality )
Στην ανοιχτή θάλασσα για παράδειγμα, η αλιεία με παραγάδια είναι μια τεχνική στην οποία τα σκάφη τραβούν μεγάλες γραμμές αλιείας μέσα στο νερό με πολλά άγκιστρα πάνω τους. Αυτές οι γραμμές ψαρέματος έχουν μήκος έως 50 πόδια και συλλαμβάνουν και σκοτώνουν ακούσια είδη - όπως διάφορα ψάρια, θαλάσσια πουλιά, χελώνες, δελφίνια και φάλαινες. Αυτά τα ζώα στη συνέχεια ρίχνονται στη θάλασσα ως «παρεμπίπτοντα». Τα παραγάδια μπορούν επίσης να χαθούν στον ωκεανό και δεν ανακτώνται ποτέ, σκοτώνοντας ζώα πολύ μετά την αναχώρηση των σκαφών. Υπάρχουν βέβαια και άλλες τακτικές – πολλές από τις οποίες παράνομες, όπως ο δυναμίτης – που προκαλούν τεράστια ζημιά στο θαλάσσιο οικοσύστημα.